Bloesem

Het raam maakt een kruis
over de dag maar doet al jaren
geen oog dicht. Daarvoor
staat een boom in de weg
met aan zijn bos een meisje
pop in het wit.

Ik zou haar willen vragen
wanneer leef je weer waarom
hield je er niet meer van
adem te halen zo jong
en nooit meer een lied.

Een touw was geen grap
en over wind had zij nagedacht
ook luisterde zij naar haar voeten
om geen tuin te breken met een tak.

Dus was zij op een ochtend
stil geweest haar schoenen mooi
op aarde haar kleed op de rand
van sneeuw en om wat zij er in zag
gewacht op bloesems in licht.




Geert Jan Beeckman
winnend gedicht Mark Braet Poëzieprijs
ongepubliceerd